De toestand

De onbekende uit de vorige bijdrage was een studente (vr.), genaamd Denise Reeves, blijkt uit een later artikel in USA Today. Zij zou veel verstand hebben gehad van ‘netwerk analyses’; ze blijkt er een cursus van 1 week over te hebben gevolgd.
Grote vraag is natuurlijk waarom in het oorspronkelijke Wegman rapport zo nodig een deel (grotendeels plagiaat) opgenomen moest worden over een vermoed netwerk van paleoklimatologen. Vermoedelijk is dit niet het idee geweest van de statisticus Wegman, die zelf geen kennis had van netwerk analyses (niet voor niets werd de studente ingeschakeld).

Criticasters van klimaatverandering betogen al jaren dat de huidige klimaatwetenschap gedomineerd zou worden door een klein groepje wetenschappers met ‘politieke doeleinden’. Op talrijke blogs noemen ze dat dan snerend het ‘Hockey Team’ of kortweg ‘Team’, dat volgens hen ook nog eens het hele IPCC zou beheersen. Wow, wat een machtig clubje. De illuminati zijn er niets bij.

Wel, het deel van het Wegman rapport, dat zou moeten aantonen dat zo’n Team ‘functioneert’, is nu afgeserveerd, althans de (ingetrokken) publicatie die erop gebaseerd werd. Een onderzoek van de George Mason universiteit naar Wegman schiet maar niet op. Het tijdschrift Nature vindt nu in een commentaar dat spoed vereist is.

Zoals te verwachten viel, geven de criticasters het niet op. Wegman blijft voor hen een ‘held’. De heer McIntyre schreef recentelijk op zijn blog dat de zogenaamde Climategate affaire had aangetoond dat Wegman gelijk had. Hij zal wel moeten. Het grootste deel van het Wegman rapport (de ‘weerlegging van de hockey stick’) was namelijk gebaseerd op werk van McIntyre zelf (zie een uitgebreid artikel op DeepClimate). Als Wegman wegvalt, verdwijnt de belangrijkste ‘bevestiging’ van McIntyre.

Hoewel, als ‘bevestiging’ van McIntyre hebben we natuurlijk ook nog een artikel van onze landgenoot Marcel Crok: “Klimaat verandert door foute statistiek” in het populair-wetenschappelijke tijdschrift Natuurwetenschap en Techniek. Voor dit artikel kreeg hij in 2005 zelfs de ‘Glazen Griffioen’, een aanmoedigingsprijs voor jonge wetenschapsjournalisten. Het waarom van die prijs is me nog altijd niet duidelijk, omdat hij vooral opschreef wat McIntyre vertelde; origineel speurwerk ontbreekt. Neemt niet weg dat genoemd artikel snel werd opgepikt door ‘The Wall Street Journal’ en zo kreeg McIntyre ook toen al via via een ‘bevestiging’.

Echte criticasters van klimaatverandering hebben echter geen bevestigingen nodig. Zij herhalen gewoon wat ergens anders beweerd wordt en aan hun opvattingen appelleert, ongeacht hoe onderling tegenstrijdig die beweringen vaak zijn.