De toestand

Berkeley Earth Surface Temperature (BEST) is bezig een nieuwe reeks te maken voor wereldwijde temperaturen, gebaseerd op waarnemingen op land en ter zee. Vele criticasters van klimaatverandering hebben de afgelopen maanden hierover juichend bericht, in de hoop dat nu eindelijk aan het licht zou komen hoe het werkelijk zit en hoe de andere temperatuurreeksen (GISS/NASA, NCDC/NOAA en HADCRUT) gebaseerd zouden zijn op manipulatie.

Maar och, wat zijn de druiven nu zuur. De leider van het BEST project heeft op 31 maart een verklaring afgelegd voor een commissie van het Huis van Afgevaardigden (VS), dit op uitnodiging van die commissie. De voorlopige bevindingen zijn dat de resultaten van BEST heel wel overeenkomen met de andere temperatuurreeksen, namelijk zo’n 0,7°C wereldwijde temperatuurstijging sinds 1957.

Lees verder »

In Wikipedia staat momenteel de volgende omschrijving:

Postnormale wetenschap is de naam voor de wetenschappelijke gang van zaken wanneer er geen absolute zekerheid te verkrijgen is over een bepaalde kwestie.

Binnen postnormale wetenschap zijn veel variabelen onbekend, en kunnen wetenschappelijke visies impliciet de persoonlijke mening van wetenschappers bevatten. Dit komt de wetenschap niet ten goede omdat politiek zekerheid nodig heeft bij het maken van beslissingen. Daarom wordt geprobeerd om ook niet-wetenschappers bij het wetenschappelijk onderzoek te betrekken.

Het onderzoek naar klimaatverandering is een goed voorbeeld van postnormale wetenschap, omdat dit onderzoek tot op heden met onzekerheden werkt.

Lees verder »

In kringen van criticasters van klimaatverandering wordt nogal eens gesteld dat er eigenlijk helemaal geen sprake is van wereldwijde opwarming, dat er gesjoemeld wordt met gegevens, dat alles te wijten is aan verkeerd geplaatste thermometers.
Feit is dat metingen vanuit satellieten vrijwel exact dezelfde wereldwijde opwarming laten zien als metingen bij de grond. Hoewel de verschillende temperatuurreeksen van maand tot maand vaak wat uiteenlopen, geven ze over langere tijd hetzelfde beeld. Vanaf het begin der satellietmetingen (1979) tot aan heden is er een opwarming van 0,14 à 0,16 °C per 10 jaar, lineair bekeken.

Lees verder »

Op enkele sites van criticasters van klimaatverandering zijn de laatste weken artikelen geplaatst, waarin uiteengezet wordt dat CO2 inderdaad zorgt voor een ‘broeikaseffect’. Het werk van John Tyndall in 1859 en vele anderen na hem hoeft dus toch niet de prullenbak in.

Interessant is de vraag waarom de sites van Pielke Sr., Roy Spencer en weerman Watts hieraan ineens zoveel aandacht besteden. Een groot deel van hun ‘achterban’ was in de roes van de Climategate-ballon zover doorgeschoten dat zelfs simpele natuurkundige wetten er niet meer toe deden. Nu die ballon is doorgeprikt is het blijkbaar tijd voor enige ontnuchtering.

Pluspunt: als in de toekomst een criticaster nog eens beweert dat het broeikaseffect niet bestaat, kun je simpel even verwijzen naar bovenvermelde sites.

Diverse onderzoeken zijn nu uitgevoerd naar aanleiding van de gestolen e-mails van het Britse CRU instituut, vorig jaar november. De conclusies: de integriteit van klimaatonderzoekers als Phil Jones en Michael Mann staat overeind;  er is niet gesjoemeld met gegevens. Al het ‘gekeet’ in de afgelopen acht maanden bleek, zoals te verwachten, een storm in een glas water.

Verwacht echter niet dat criticasters zich nu wat stiller zullen houden, integendeel. Ook de onderzoeken naar de integriteit waren natuurlijk vooringenomen, er is in feite een grote samenzwering.
Paranoia strikes deep (Buffalo Springfield – For What It’s Worth).

Helaas heeft het grootste deel van de pers de afgelopen tijd meegewerkt aan verdachtmakingen richting klimaatonderzoek. Keet in de tent is nieuws, en dat verkoopt. En wie weet er nu het fijne van de zaak, zeker als redacties wetenschap steeds kleiner worden of zelfs helemaal wegbezuinigd?

Intussen gaat de klimaatverandering gewoon door. De temperaturen wereldwijd waren het eerste halfjaar van 2010 vrijwel gelijk aan of zelfs hoger dan in 1998 (afhankelijk van de meetreeks), hoewel de recente El Niño magertjes was vergeleken met de ‘super’ El Niño van 1998.

Sommige criticasters van het klimaatvraagstuk maken zich op hun blogs erg druk over de olieramp in de Golf van Mexico. Zijn ze ineens milieubewust geworden?

Sarah Palin geeft direct de schuld aan ‘extreme milieubeschermers’, die zouden hebben gezorgd voor te strenge regels voor boren op land, zodat oliemaatschappijen wel gedwongen werden op onveilige plekken te boren.
Steve McIntyre ziet een ander verband: David Eyton, een directielid van British Petroleum (BP), is lid van de commissie onder leiding van Muir Russell, die een onderzoek doet naar de gestolen e-mails van het Britse Climate Research Unit (CRU), ook wel climategate genoemd.

Lees verder »

Afgelopen dagen was Chicago de plaats voor de 4e ICCC, de jaarlijkse ontmoeting voor klimaat criticasters, georganiseerd door de rechtse denktank Heartland Institute. Vrijwel iedereen die je zou kunnen verwachten gaf acte de presence en mocht een praatje houden: een paar gepensioneerde hoogleraren, weermannen als Watts en d’Aleo, de (weg met de hockeystick) Mc’s, journalisten van rechtse media, diverse bobo’s van denktanks, wat economen, enkele bloggers die denken dat ze aan wetenschap doen door creatief met Excel  te werken, en natuurlijk de Britse Lord die nog altijd baalt dat hij geen enkele stem kreeg om in het Hogerhuis te kunnen zitten.

Lees verder »