De toestand

“Een artikel van MeteoConsult over de verplaatsing van een thermometer van het KNMI in De Bilt is binnen een dag uitgegroeid tot een soort spookverhaal … ”

Zo begint een bericht van mijn hand op 18 oktober 2009 op de site van de VWK. Helaas zijn door verhuizing van de VWK-site alle oude nieuwsberichten verdwenen, maar gelukkig bestaat er nog de WayBackMachine die ontelbare webpagina’s uit het verleden heeft gearchiveerd, waaronder het bericht van destijds. Om het voor de vergetelheid te behoeden hieronder een replicatie van het bericht:

Lees verder »

Het moet welhaast een natte droom zijn  voor sommige CEO’s: hoe verdien je eerst aan vervuiling en verdien je vervolgens nog eens aan het opruimen van diezelfde vervuiling. Grote eigenaren van kolenmijnen hebben al een tijdje geleden het idee van ‘clean coal’ geadverteerd. Vooral theoretisch zijn er mogelijkheden een groot deel van de bij kolenverbranding vrijkomende CO2 af te vangen. In de praktijk is het wat moeilijker en blijkt er nogal een prijskaartje aan te hangen. De benodigde energie voor het afvangen van CO2 kan wel eens gelijk zijn aan de opgewekte energie, dus is er twee keer zoveel kolen nodig. Kassa.

Lees verder »

Broeikasgassen zoals CO2 voorkomen dat alle warmte die vanaf de aarde wordt uitgestraald in de ruimte verdwijnt. Als er niet van nature broeikasgassen in de atmosfeer zouden voorkomen, zou onze planeet op leefniveau een temperatuur van ongeveer -18 °C hebben. In werkelijkheid is het ruim +14 °C gemiddeld over de wereldbol.
De extra broeikasgassen die door de mensheid worden uitgestoten zorgen voor een versterkt broeikaseffect. Er wordt steeds meer energie ‘vastgehouden’ dan voorheen. CO2 vormt slechts een zeer klein deel van de atmosfeer, vroeger zo’n 0,03% en inmiddels gestegen tot 0,04%. Toch gaat het versterkte broeikaseffect gepaard met een onvoorstelbare hoeveelheid extra energie, ongeveer 8 maal 10 tot de macht 21 Joules per jaar.

Lees verder »

Recentelijk verscheen in de pers een fraaie foto van een webcam nabij de noordpool, die toonde dat ter plekke een grote plas water aanwezig was. Het leek wel of het ijs daar compleet verdwenen was.
Foto’s kunnen echter bedrieglijk zijn. Onzichtbaar is het ijs onder het water. De grote boei in het midden lijkt te drijven, maar staat op een ‘voet’ in het ijs, net als de meetpaal meer op de voorgrond.

Lees verder »

30 april 2013 bracht niet alleen de voorlopig laatste Koninginnedag en inhuldiging van een nieuwe koning. Sommige kranten hadden nog ruimte voor ander GROOT nieuws. “Nieuwe ‘ijstijd’ verwacht tegen 2030” en “Russische wetenschappers verwachten tegen 2030 nieuwe ‘ijstijd’” kopten de sites van Algemeen Dagblad (Nederland) en Het Laatste Nieuws (België). Dat de koppen geen verschil maakten tussen “IJstijd” en “Kleine IJstijd” en dat zelfs het laatste nogal in tegenspraak is met “het zal zeker niet zo koud worden als tijdens de 17de eeuw” in de artikelen zelf, zal veel lezers zijn ontgaan.
Hoewel de koppen iets verschilden, was het bericht van journalist Inge Ringoot op beide sites exact gelijk. Niet zo toevallig, omdat beide kranten onderdeel zijn van De Persgroep. Netjes werd vermeld dat het bericht ontleend was aan de Daily Mail, die eerder in de nacht al een soortgelijk bericht publiceerde.
De Britse boulevardkrant was helaas niet zo netjes om bronnen te vermelden. Wat zoekwerk toont dat het artikel op twee bronnen was gebaseerd.

Lees verder »

Vorig jaar is in Nederland wettelijk geregeld dat sites die zogeheten cookies plaatsen voor bijvoorbeeld het bijhouden van bezoekers daarvoor toestemming moeten vragen aan de bezoeker. Zonder toestemming mag er geen cookie geplaatst worden.
WEES GEWAARSCHUWD! De site die je nu bezoekt plaatst cookies, vraagt daarvoor geen toestemming, en voldoet derhalve niet aan de wettelijke voorschriften. Als je dat een probleem vindt, is er één oplossing: verlaat deze site zo snel mogelijk en kom er nooit weer terug.

Lees verder »

In september 2013 zal het vijfde rapport van het IPCC verschijnen. Een tweede concept van het rapport is inmiddels ‘gelekt’ en op internet te vinden.

Dat zo’n concept zijn weg naar internet vindt, is geen verrassing. Iedereen die zich als ‘expert reviewer’ had gemeld kreeg het concept onder belofte van geheimhouding, en ‘expert reviewer’ kon wie dan ook gemakkelijk worden. Het was dus gewoon een kwestie van tijd tot iemand vond dat die belofte niet voor hem/haar gold, in dit geval een gesjeesde economiestudent uit de VS.
Zes jaar geleden was ook een concept van het vierde rapport al snel op internet te vinden. Niets nieuws onder de zon dus.

Lees verder »

Dat klinkt goed, op je CV kunnen vermelden dat je een ‘expert reviewer’ van het IPCC bent. Het is opvallend dat vooral criticasters van klimaatverandering zich hierop nogal eens beroemen. Zoals in ons eigen land de gepensioneerde econoom Hans Labohm, of in Engeland Christopher Monckton die nog altijd claimt lid van het ‘House of Lords’ te zijn ondanks dat dit hem niet toekomt. Ook delen ze graag mee in het toekennen van de Nobelprijs 2007 aan het IPCC, ook al hebben ze de pest aan die instelling.

Als je ook wilt toetreden tot de groep van beroemdheden, in feite kan iedereen een ‘expert reviewer’ van het IPCC worden. Om inzage te krijgen in het laatste ontwerp rapport en de mogelijkheid te hebben daarover opmerkingen te maken, volstaat het jezelf aan te melden (beperkte tijd geldig). Je krijgt de mogelijkheid in te vullen welke wetenschappelijke publicaties je hebt gedaan, maar je mag daar ook ‘none’ invullen. In de praktijk kan iedereen dus ‘expert reviewer’ zijn; echte wetenschappelijke kennis van zaken is niet vereist om die ‘titel’ te verkrijgen.

Er gaan geruchten dat in december 2012 het een en ander te gebeuren staat. Nu zijn er elk jaar wel geruchten, maar deze keer vliegen ze in erg grote getale rond op internet.
Een of andere Mayakalender schijnt af te lopen (of toch nog niet), geestelijke wezens geven boodschappen door aan guru’s, grootmoeders en andere doorgaans goed ingewijde kringen, een onzichtbare planeet (Niburu of X) is van plan een bezoekje aan de mensheid te brengen, de polen van de Aarde gaan verschuiven.
Interessante tijden dus, en vooral die poolverschuiving intrigeert.

Lees verder »

Het Arctisch zeeijs heeft dit seizoen nieuwe dieptepunten bereikt. De hierna vermelde getallen zijn voorlopig, omdat het smeltseizoen nog niet helemaal over is.

De omvang (extent) is tot ruim onder de 4 miljoen km2 gekomen (vorig record: 4,17 in 2007). De oppervlakte (area) is gedaald tot minder dan 2,5 miljoen km2 (vorig record: 2,92 in 2007). Area is altijd een stuk minder dan extent; zie hier voor een uitleg van de verschillen tussen beide.

Ook het volume van het ijs heeft een nieuwe record bereikt van ongeveer 3,6 km3 (vorig record: 4,0 km3 in 2011). Een deling van volume door area geeft een indicatie van de dikte van het momenteel resterende zeeijs. Die komt op minder dan 1,5 meter tegenover nog zo’n 2 meter slechts 3 jaar geleden (zie verder hier). Merk op dat in het najaar de gemiddelde dikte nog verder afneemt, omdat er dan weer nieuw (dun) ijs gevormd wordt. De hiervoor gemelde dikte betreft dus ijs dat het ‘overleeft’ van het ene tot het volgende smeltseizoen.