DE WINDHOOS VAN LUTJEWOLDE/ST.ANNEN
Op 29 april 2002 rond 18.15 uur is een kleine windhoos over het
noord-Groninger land getrokken. Er is relatief weinig schade
aangericht.
De hoos begon ongeveer een kilometer ten zuidoosten van Bedum en trok
naar het ONO in een vrijwel rechte lijn tot aan het gehucht Lellens,
even ten westen van Ten Post, een afstand van ruim 5 kilometer.
Onderzoek ter plaatse heeft uitgewezen dat alleen op deze lijn schade
was, nergens anders in de omgeving. Verder was de breedte van de
schadelijn zeer klein, variërend van 15 tot hooguit 40 meter.
Eerst heeft het hoosje bij een boerderij boomschade aangericht.
Verderop ging ze bij Lutjewolde precies tussen twee boerderijen
(onderlinge afstand 50m) door. Diverse bomen ontworteld, bij anderen
waren toppen er zogezegd afgewrongen (niet zomaar afgeknapt). Aan de
boerderijen zelf geen enkele schade, zelfs niet aan de kasjes die er
naast staan.
De volgende schade is net ten zuidoosten van Sint Annen. Hier werden
wederom bomen van toppen en grote takken ontdaan (sommige restanten
lagen 60 meter aan de overkant van de weg). De boerderij hier
liep wel schade op. Diverse vaste schuurraampjes waaiden
stuk, van het woondeel veel dakpannen weg, van het schuurdeel
hele plukken rietdak bovenin uitgetrokken, dakgoten ontzet. Een
geparkeerde auto werd enkele decimeters verplaatst. De bewoners
spraken van een mistdikke band die langstrok, zodat de boerderij van
de buren (50m afstand) niet meer te zien was. Ze spraken tevens van
een geluid alsof een straaljager laag overkwam. Een en ander duurde
niet meer dan een paar tellen.
Weer verder naar het ONO ontmoette het hoosje een rijtje bomen. Over
een breedte van 30 meter werden ze deels ontworteld, deels van toppen
en takken ontdaan.
De laatste meldingen komen uit het gehucht Lellens. Hier moet een
schuurtje zijn ingestort en een huis een hoop pannen hebben verloren,
maar dat kon niet meer geconstateerd worden aangezien men daar van
snel opruimen weet. Bij het kerkje werden nog een aantal
jonge bomen met bijbehorende steunpalen aangetroffen, die onder een hoek van 45
graden stonden.
Tot zover de feitelijke bevindingen. Niemand heeft een slurfachtig
verschijnsel gezien. Wel werd door meerdere mensen gewag gemaakt van
een witte band onderaan de bui, ook van grotere afstand. De bui zelf
ging gepaard met regen en hagel, en had een grote treksnelheid. Vanuit
de stad Groningen (waar de bui eerder noordelijk langstrok) werden
redelijk donkere wolken gezien, ook oplichten en gedonder van onweer,
maar geen wolkenbewegingen die verontrustend leken.
Wat het onderzoek bemoeilijkte, en tegelijk de schade zo beperkte, was
dat het traject van de hoos voor zo'n 99% over nog kaal akkerland dan
wel kort grasland ging, terwijl bomen in dit gebied zeer schaars zijn.
Eerst werd een mogelijke hoos betwijfeld, omdat de meeste boomschade
een valrichting vertoonde overeenkomend met de trekrichting van de
bui.
Toch kan de conclusie getrokken worden dat het wel degelijk een hoos betrof,
vanwege:
1. het schadetraject, tegelijk zeer smal en toch kilometers lang
2. de schadesporen aan de bomen: niet zozeer afgeknapt, maar meer
afgedraaid
3. de schade aan een rieten dak: rieten daken zitten veel vaster dan
pannen
Gezien de schade, is een windhoos met kracht F1 het meest
waarschijnlijk (zie ook: windhozen en windstoten).
Copyright tekst: ©2002 Henk Lankamp
Copyright foto's: ©2002 Ben Lankamp