De toestand

Vorig jaar verscheen in het wetenschappelijk tijdschrift Journal of Geophysical Research een artikel van McLean, de Freitas en Carter (McLean et al.), waarin beweerd werd dat de ENSO (afwisseling El Niño / La Niña) een overheersende invloed zou hebben op wereldwijde temperatuurschommelingen, ook op langere termijn.

Hetzelfde tijdschrift heeft nu een weerlegging geaccepteerd, geschreven door klimaatonderzoekers Foster, Annan, Jones, Mullan, Renwick, Salinger, Schmidt en Trenberth (Foster et al in preprint).

Dat de ENSO invloed heeft op de wereldwijde temperatuur op termijn van tot enkele jaren, is geen nieuws. Maar volgens McLean et al. worden alle temperatuurschommelingen wereldwijd voor 72% verklaard uit ENSO, en in de tropen zelfs voor 81%. Temperatuurveranderingen op langere termijn zouden daardoor grotendeels een natuurlijke oorzaak hebben.
In een persbericht dikte een der auteurs, Bob Carter, het wat verder aan: “The close relationship between ENSO and global temperature, as described in the paper, leaves little room for any warming driven by human carbon dioxide emissions.”

Belangrijkste kritiekpunt van de weerlegging is, dat variaties op zowel zeer korte als lange termijn  weggefilterd werden in het onderzoek van McLean et al., zodat eigenlijk alleen variaties op een tijdschaal van 2-6 jaar prominent overblijven. Foster et al. beschrijven uitgebreid welke wiskundige methodes gehanteerd werden door McLean en waarom dat volstrekt fout is. Als je a priori een trend op termijn van 10 jaar of langer uitfiltert, dan is het onmogelijk iets te zeggen over invloeden op lange termijn.

Foster et al. memoreren verder eerdere studies over de invloed van ENSO op het klimaat, en weerleggen en passant ook de bewering dat klimaatmodellen geen rekening zouden houden met ENSO.

Opnieuw is een poging mislukt om de klimaatveranderingen van de afgelopen decennia als puur natuur te verklaren.

Verdere info is onder meer te vinden op de blog van James Annan (hier, hier en hier) en Skeptical Science.