De satelliet die niet de lucht in mocht
26/04/2010In 1998 stelde, destijds vice-president van de VS, Al Gore voor om een satelliet te lanceren, die vanaf een zogeheten Lagrange-punt L1 continu de Aarde zou observeren. De bedoeling was via internet een gestaag beeld te kunnen zenden hoe de Aarde er vanuit de ruimte uitziet, analoog aan de eerste beelden die astronauten vanaf de maan gemaakt hadden.
Wetenschappers zagen nog wat meer mogelijkheden, en stelden voor de satelliet te voorzien van meetapparatuur om te detecteren hoeveel straling richting de aarde ging en hoeveel straling weer de andere kant op; oftewel een meting van de stralingsbalans van onze planeet.
De satelliet werd gebouwd onder de naam Triana, genoemd naar een bemanningslid van het schip van Columbus toen dat ‘Amerika ontdekte’. Om later meer support voor de satelliet te krijgen, werd de naam gewijzigd in Deep Space Climate Observatory (DSCOVR). Het bouwen van de satelliet kostte zo’n 100 miljoen dollar.
Oorspronkelijk zou de satelliet in 2000 gelanceerd worden, maar het jaar ervoor werd tot nader onderzoek besloten. Ondanks een positief advies van de Amerikaanse Academie van Wetenschappen besloot de regering Bush het project stop te zetten. Tot vorig jaar stond de satelliet in een loods, onderhoudskosten ongeveer 1 miljoen dollar per jaar. Dat de lancering van een satelliet een tijd in de ijskast wordt gezet, komt wel eens vaker voor, wegens financiële problemen bijvoorbeeld. Maar de NASA wilde niet vertellen waarom de lancering werd afgeblazen. Tal van wetenschappers schreven vergeefs brieven aan de NASA om het belang van de satelliet te onderstrepen.
Omdat ook internationaal de satelliet van grote waarde werd geacht, zijn er diverse aanbiedingen geweest. Frankrijk wilde wel voor een gereduceerd tarief lanceren, de Oekraïne zelf gratis.
Een jaar geleden werd de satelliet uit de mottenballen gehaald en allerlei apparatuur bleek het nog prima te doen. Alleen werden juist de instrumenten die op de Aarde gericht zouden worden niet getest. Het vermoeden bestaat dat de satelliet wellicht over een paar jaar toch nog gelanceerd gaat worden, maar dan enkel om zaken als de zonnewind te meten.
Een continue blik op de Aarde ligt blijkbaar politiek te gevoelig. In het verleden werd de satelliet in Republikeinse kringen al aangeduid als de ‘duurste screensaver ooit gemaakt’.
Indien de satelliet geen metingen zal gaan doen over de stralingsbalans van de Aarde, is dat een enorme gemiste kans. Er zijn momenteel ook satellieten die dat doen, maar zij meten dat in een lage baan rondom onze planeet, waarbij ze enkel momentopnames van een bepaald stukje doen.